[ഇന്നലെ ഉച്ചക്ക് ഓഫീസിലെ ഓണാഘോഷത്തിന്റെ ഭാഗമായി, ടെക്നോപാര്ക്കിനടുത്തുള്ള പ്രശസ്തമായ ഹോട്ടലുകാര് തയ്യാറാക്കിയ ഓണ സദ്യ കഴിക്കുവാന് ഭാഗ്യം സിദ്ധിച്ചു. അതിന്റെ രോഷത്തില് സുഹൃത്തുക്കള്ക്ക് അയച്ച “സദ്യ അനുഭവക്കുറിപ്പ്“(അനുഭവിച്ചതിനെ പറ്റിയുള്ള കുറിപ്പ്), ഇവിടെയും പോസ്റ്റുന്നു. ഇതു മെയിലായി കറങ്ങുന്നുണ്ട്. ഫോര്വേഡ് അടിച്ചുമാറ്റി ബ്ലോഗില് ഇട്ടവനേ എന്ന് വിളിക്കരുത്. സത്യമായും ഞാന് തന്നെ എഴുതിയതാണ്]
----------------------------------------------------------------------------------
ഇത് എഴുതി തീരും വരെ ഞാന് ഓഫീസില് ഉണ്ടാവുമോ എന്നെനിക്കുറപ്പില്ല. എങ്കിലും തുടങ്ങാം..
ആദ്യം ഇലക്കുമുന്പില് പോയി ഇരുന്നപ്പോള് തന്നെ എന്തൊക്കെയോ മിസ്റ്റേക്കുകള് ഫീല് ചെയ്തിരുന്നു.
ഇലയുടെ വടക്കേ അറ്റത്ത്, റോഡ് സൈഡില് പട്ടിചുരുണ്ട് കിടന്നുറങ്ങും പോലെ കിടന്നിരുന്നത്, ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില് അവിയല് എന്ന് വിളിക്കുന്ന, സദ്യകള്ക്ക് ഞാന് ഏറ്റവും കൂടുതല് കഴിക്കുന്ന അതേ ഐറ്റം തന്നെ ആണ് എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞത്, അതു ടേസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് അവിയല് എന്ന് വിളിക്കാന് പറ്റിയ വേറെ ഒരു കറിയും ആ ഇലയില് കാണാത്തതുകൊണ്ടായിരുന്നു.
ആദ്യം പരിപ്പാണെന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ടെ തള്ളിയിട്ടുപോയത്, പരിപ്പാണെന്നറിയാന് വലിയ പ്രയാസം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല. കാരണം കടയില് നിന്ന് വാങ്ങുന്ന അതേപരുവത്തിലുള്ള കുറച്ച് പരിപ്പിന് കുഞ്ഞുങ്ങള് അതില് കിടന്ന് ചിരിച്ചുകാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പരിപ്പുകറി തീര്ന്ന അതേ നിമിഷത്തില്, ഇലയില് ഫ്രീ ആയി കിടന്ന സ്ഥലത്ത്, കുറച്ച് നെയ് കൊണ്ടുവന്ന് ഒഴിച്ചപ്പോളാണ് വിളമ്പുകാരുടെ ‘ആല്മാര്ത്ത’ ശെരിക്കും ബോദ്ധ്യപ്പെട്ടത്.
സാമ്പാര് വന്ന്പ്പോള്, അതു വിളമ്പുന്ന ചേട്ടന്റെ കയ്യിലെ മസിലിലേക്ക് ഒരു നിമിഷം നോക്കിപ്പോയി എന്നൊരു തെറ്റേ ഞാന് ചെയ്തുള്ളൂ.. പിന്നീട് ഇലയിലേക്ക് നോക്കിയ ഞാന് കാണുന്നത്, ഇലയുടെ തെക്കേ അറ്റത്തിരുന്ന പഴം നിലയില്ലാത്ത വെള്ളത്തില് കിടന്ന് കയ്യുംകാലുമിട്ടടിക്കുന്നതാണ്.. ഞാന് അവ്സാനം കഴിക്കാനായി കാത്ത് വച്ചിരുന്നതായിരുന്നു ആ പഴം(അതില് പാചക്കാര്ക്ക് പരാക്രമം ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലല്ലോ).. പിന്നെ അതില് കിടന്ന 4X4 സൈസിലുള്ള് രണ്ട് വെള്ളരിക്ക കഷണവും ചോറും ഒക്കെ വച്ച് ചിറ കെട്ടി ആ വെള്ളപ്പൊക്കം തടഞ്ഞുനിര്ത്തി..
(എതിര്വശത്തിരുന്ന സുഹൃത്തുക്കള്, ഉരുള്പൊട്ടലില് സ്ഥലം ഒലിച്ചുപോയ കര്ഷകരെപ്പോലെ, സാമ്പാര് ഒഴുകിപ്പോയ ഇലയിലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്ന കാഴ്ച നയനാനന്ദകരമായിരുന്നു..)
പുളിശേരിയുടെ കാര്യത്തില് നമ്മള് ഇത്തിരി കടന്നു ചിന്തിച്ചു.. ചോറ്കൊണ്ട് തന്നെ നല്ലൊരു ഡാം കെട്ടിയിട്ടാണ് പുളിശേരി ഒഴിപ്പിച്ചത്.. അതുകൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ച് ആളപായമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.
--ഒരു ചെറിയ ഇടവേള.. ഒന്നു ടോയ്ലറ്റില് പോയിട്ട് വരാം.. ഒന്നും ഉണ്ടായിട്ടല്ല. ചുമ്മാ --
ഇത്രയും വെള്ളം കുടിച്ച(സാമ്പാറും പരിപ്പും) ആളുകളുടെ വയര് ആകെ കലങ്ങിമറിഞ്ഞ് കിടക്കുന്നത് മനസിലാക്കി ആണ് പായസം ഡിസൈന് ചെയ്തിരുന്നത്. ഒരുമാതിരി സിനിമാപോസ്റ്റര് ഒട്ടിക്കുന്ന പശപോലെ... അതുകൊണ്ട് വന് പ്രശ്നങ്ങള് ഒഴിവാക്കി എന്ന് ഹോട്ടലുകാര്ക്ക് സമാധാനിക്കാം..
ഒടുവില് നല്ല രസമുണ്ടെന്ന് ആരോ പറയുന്നത് കേട്ട്, ഇവനാരെടാ ഈ സദ്യകഴിച്ച് രസിച്ചവന് എന്ന് കരുതി നോക്കിയതാ.. ഒരു ചേട്ടന് ഒരു തൊട്ടിയില് നിന്നു ഗ്ലാസ് ഇട്ട് രസം മുക്കിത്തരുന്നു.. ആളുടെ കയ്യിലു ദേഹത്തും എല്ലാം രസം.. ആ രസകരമായ കാഴ്ച കണ്ടതുകൊണ്ട് രസം കഴിക്കാന് തോന്നിയില്ല.
ഒടുവില് ഒരല്പം മോരും കഴിച്ച്, ഇലയുടെ കബറിടത്തില് ഒരു പഴത്തൊലിയും എടുത്തിട്ട് യാത്രയായി.. സഫറോം കി സിന്ദഗി ജോ കഭി ഖതം നഹി ഹും ഹേ ഹൈ.. (എന്നു വച്ചാല്, ഒരാഴ്ചത്തേക്ക്, ഇനി വയറ് ശരിയാകുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ലെന്ന്)
--ഒരു ചെറിയ ഇടവേള കൂടി --
ശ്ശെ.. പോയത് വെറുതെ ആയി. ടോയ്ലറ്റിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് അടുക്കാനേ പറ്റുന്നില്ല.
ഇത്രയും വലിയ ഒരു സദ്യ കഴിച്ചിട്ട് മുഴുവന് കുറ്റമേഉള്ളോ എന്ന് നിങ്ങള് ചോദിച്ചേക്കാം.. സത്യം പറയണമല്ലോ, കരിങ്ങാലി വെള്ളം സൂപ്പര് ആയിരുന്നു... (അതില് എത്ര വെള്ളം ചേര്ത്താലും മുറ്റായിരിക്കുമല്ലോ)
ചെറുപ്പത്തില് കേട്ട, പിന്നീട് മറന്ന, ഒരു സരസ ശ്ലോകം ഓര്മ്മ വന്നു എന്നതാണ് എന്നെ സംബന്ധിച്ച് ഈ സദ്യകൊണ്ടുണ്ടായ നേട്ടം..
എട്ടാണ്ടെത്തിയ തൈരു,മെന്റെ ശിവനേ ചുണ്ണാമ്പു ചോറും, പുഴു--
ക്കൂട്ടം തത്തിടുമുപ്പിലട്ടതുമഹോ കൈപ്പേറുമുപ്പേരിയും
പൊട്ടച്ചക്കയില് മോരൊഴിച്ചു വഷളായ് തീര്ത്തോരു കൂട്ടാനുമീ--
മട്ടില് ഭക്ഷണമുണ്ടു ഛര്ദ്ദി വരുമാമെര്ണ്ണാകുളം ഹോട്ടലില്.
[ശ്ലോകം ആദ്യം എഴുതിയപ്പോള് ചില തെറ്റുകള് ഉണ്ടായിരുന്നു. തിരുത്തിന് ഉമേഷ്ജിയോട് കടപ്പാട്]
വാല്ക്കഷണം:
ചോദ്യം: ചേട്ടാ, അല്-രാജില് ഓണ സദ്യകഴിക്കാന് പോയതാണോ? സദ്യഎങ്ങനെ? നല്ല ഓളമാണോ?
ഉത്തരം: ഓളമാണോന്നോ ? അതില് ആ സാമ്പാര് ഒഴിക്കുമ്പത്തേ ഓളം കണ്ട് കഴിഞ്ഞാല്, നമ്മള് ശംഖുമുഖത്താണെന്ന് തോന്നിപ്പോകും...